शिवस्तोत्रम् - (स्वामी विवेकानन्दः)

निखिलभुवजन्मस्थेमभङ्गप्ररोहाः –

अकलितमहिमानः कल्पिता यत्र तस्मिन् ।

सुविमलगगनाभे ईशसंस्थेप्यनीशे –

मम भवन्तु भवेस्मिन् भासुरो भावबन्धः ।।

निहतनिखिलामोहधीशता यत्र रूढा –

प्रकटितपरप्रेम्ना यो महादेवसंज्ञः ।

अशिथिलप्ररम्भः प्रेमरुपस्य यस्य –

ह्रदि प्रणयति विश्वंव्याजमात्रं विभुत्वम् ।।

वहति विपुलवातः पूर्वसंस्काररुपः –

विदलति बलवृंदं घूर्णितेवोर्मिमाला ।

प्रचलति खलु युग्म् –

युष्मदस्मत्प्रतीत्मं अतिविकलिरुपं नौमि चित्तं शिवस्थम् ।।

जनकजनितभावो वृत्तयः संस्कृताश्च –

अगणनबहुरुपो यत्र चैको यथार्थः ।

शमितविकृतवाते यत्र नान्तर्बहिश्च –

तमहह हरमीडे चित्तवृत्तेर्निरोधम् ।।

गलिततिमिरमालः शुभ्रतेजः प्रकाशः –

धवलकमलशोभः ज्ञानपुञ्जाट्टहासः ।

यमिजनह्रदिगम्यो निष्कलो ध्यायमानः –

प्रणतमवतु मां सः मानसो राजहंसः ।।

दुरितदलनदक्षं दक्षजादत्तदोषं -

कल्पितकलिकलङ्क क्रमकह्र्वा – रकान्तम् ।

परहितकरणाय प्राणप्रच्छेदप्रीतं –

नतनयननियुक्तं नीलकण्ठं नमामः ।।