ધારેલું એવું કે તમે સાથે હો

તો રસ્તો હસતાં-હસતાં જ કપાઈ જશે…

પણ થયું એવું કે વાટ જોતાં-જોતાં તમારી,

હવે રસ્તો રડતાં-રડતાં જ કપાઈ જશે…

લાગે છે એવું કે તમારા ચહેરાને

જોઇને સતત ઝલકતી આ આંખો,

હવે અમારાં આંસુઓ થી ભીંજાઈ જશે…

પીછો નથી છોડતું તમારી યાદોનું વાદળ,

હવે તમારાં આગમન પહેલાં

જઆંખોમાંથી વરસી જશે….

તમારાં વિચારોથી સદા

મલકતું આ મુખ-કુસુમ,

તમારાં વીરહમાં હવે કરમાઈ જશે…

તમારાં સહવાસથી સદાપ્રકાશતો મનનો દીવો,

તમારાં વીરહમાં હવે બુજાઈ જશે…

વાટ જોતાં-જોતાં તમારી

જીવનનો રસ્તો હવે

રડતાં-રડતાં જ કપાઈ જશે…

ज़िन्दगी है छोटी, हर पल में खुश रहो ...

ऑफिस में खुश रहो, घर में खुश रहो ...

आज दोस्तों का साथ नहीं, टीवी देख के ही खुश रहो ...

घर जा नहीं सकते तो फ़ोन कर के ही खुश रहो ...

आज कोई नाराज़ है, उसके इस अंदाज़ में भी खुश रहो ...

जिसे देख नहीं सकते उसकी आवाज़ में ही खुश रहो ...

जिसे पा नहीं सकते उसकी याद में ही खुश रहो

Pyar न मिला तो क्या , Dosty में ही खुश रहो ...

बिता हुआ कल जा चूका है , उसकी मीठी यादों में ही खुश रहो ...

आने वाले पल का पता नहीं ... सपनो में ही खुश रहो ...

हँसते हँसते ये पल बिताएँगे, आज में ही खुश रहो

ज़िन्दगी है छोटी, हर पल में खुश रहो

છે ઘણા એવા કે, જેઓ યુગને પલટાવી ગયા,

પણ બહુ ઓછા છે, જેઓ પ્રેમમાં ફાવી ગયા.

દુર્દશા જેવું હતું, કિંતુ સમજ નો’તી મને,

દોસ્તો આવ્યા અને આવીને સમજાવી ગયા.

હું વીતેલા દિવસો પર એક નજર કરતો હતો,

યાદ કંઈ આવ્યું નહીં, પણ આંસુઓ આવી ગયાં.

મેં લખેલો દઈ ગયા; પોતે લખેલો લઈ ગયા,

છે હજી સંબંધ કે, એ પત્ર બદલાવી ગયા.

‘સૈફ’ આ તાજી કબર પર નામ તો મારું જ છે,

પણ ઉતાવળમાં આ લોકો કોને દફનાવી ગયા ?

આપણી એ પ્હેલી મુલાકાતને શોધ્યા કરું હું

તારી આંખોમાં ઉભેલી વાતને શોધ્યા કરું હું

ઊંઘ ઉડી ગઈ અમારી ખ્વાબ જોઉં કઈ રીતે હું?

આવી’તી તું ખ્વાબમાં તે રાતને શોધ્યા કરું હું

તું મને દેખાય, મુજ અસ્તીત્વનીયે આરપારે

તું મહીં ખોવાઈ, મારી જાતને શોધ્યા કરું હું

શ્વાસ રાહતનો કદીયે એક પણ આપ્યો નહીં તેં,

ખુબ ભાગ્યા બાદ તો નિરાંતને શોધ્યા કરું હું

પ્રાણના ઉડ્યા પછી ખાલી થયેલા પિંજરામાં

કોઈ પારેવાં તણાં ફફડાટને શોધ્યા કરું હું

હૃદયને ચીરી તમારી યાદને જે વીંધી નાખે

પાર્થના ભાથા મહીં એ બાણને શોધ્યા કરું હું

મહોબ્બતમાં હવે મારો પરિચય આ પ્રમાણે છે,

અજાણ્યાં થઈ ગયાં છે એ મને જે ખાસ જાણે છે.

દીધો’ તો સાથ જેણે, એ જ ખુદ લૂંટી ગયા અમને,

જરા સાવધ-વધુ જોખમ અહીં તો ઓળખાણે છે.

મળ્યો છે નાબુદા એના પછી થઈ છે દશા આવી,

હતાં તોફાન જે દરિયે, હવે મારાં વહાણે છે.

સુણું છું મારી વાતો તો મને એ થાય છે અચરજ,

કે મારાથી વધારે શું મને લોકો પિછાણે છે ?

કરી દે તીક્ષ્ણ એવી, મોતનું પણ માથું કાપી લે,

હવે આ જિંદગી મારી સમય ! તારી સરાણે છે.

જીવનના ભેદભાવો છે મરણની બાદ પણ બાકી,

કોઈ માનવ મઝારે છે કોઈ માનવ મસાણે છે.

હતા જે દેહ એ તો થઈ ગયા માટી મહીં માટી,

હતાં જે દિલ, હજી પણ તાજના આરસ પહાણે છે.

જગત ખેંચી રહ્યું છે એક તરફ, બીજી તરફ જન્નત,

ફસ્યો છે જીવ કે એને અહીં તો બેય તાણે છે.

કદર ‘બેફામ’ શું માંગુ જીવનની એ જગત પાસે,

કે જ્યાંનાં લોકો સૌ કેવળ મરેલાને વખાણે છે

अगर काम पड़े तो याद करना,

मुझे तो आदत है आपको याद करने की,

अगर हिचकी आए तो माफ़ करना.......

ये दुनिया वाले भी बड़े अजीब होते

हैकभी दूर तो कभी क़रीब होते

हैदर्द ना बताओ तो हमे कायर कहते

हैऔर दर्द बताओ तो हमे शायर कहते है .......

एक मुलाक़ात करो हमसे इनायत समझकर,

हर चीज़ का हिसाब देंगे क़यामत समझकर,

मेरी दोस्ती पे कभी शक ना करना,

हम दोस्ती भी करते है इबादत समझकर........

ख़ामोशियों की वो धीमी सी आवाज़ है ,

तन्हाइयों मे वो एक गहरा राज़ है ,

मिलते नही है सबको ऐसे दोस्त ,

आप जो मिले हो हमे ख़ुद पे नाज़ है.......

"છે મને"

જિંદગી આખી રડાવ્યો છે મને

ઓ હ્રદય, તેં પણ ભલા! કેવો ફસાવ્યો છે મને,

જે નથી મારા બન્યા, એનો બનાવ્યો છે મને.

"ગમે છે !"

ધંધો ન કોઇ ગમતો, ના નોકરી ગમે છે,

કે જ્યારથી, અમોને એક છોકરી ગમે છે !

એનો જ એક ચહેરો ઘૂમ્યાં કરે મગજમાં,

ના ઘર મને ગમે છે, ના ઓસરી ગમે છે !

ટી શર્ટ, જીન્સ પહેરેલી, બહેનપણીઓ વચ્ચે -

પંજાબી ડ્રેસ સાદો, ને ઓઢણી ગમે છે.

બાબત એ ગૌણ છે કે, એમાં લખેલ શું છે,

રાખે ગુલાબ જેમાં, એ ચોપડી ગમે છે.

સખીઓની સંગ જ્યારે એ ખાય શીંગ ખારી,

ફેંકે છે જે અદાથી, એ ફોતરી ગમે છે !

‘નિનાદ’ લાગણીના એ કાર્ડનું કરે શું ?

એને તો લાલ-લીલી કંકોતરી ગમે છે !

"ना दीजिएगा"

बातें करके रुला ना दीजिएगा...

यू चुप रहके सज़ा ना दीजिएगा..

.ना दे सके ख़ुशी, तो ग़म ही सही...

पर दोस्त बना के यूही भुला ना दीजिएगा...

खुदा ने दोस्त को दोस्त से मिलाया...

दोस्तो के लिए दोस्ती का रिस्ता बनाया...

पर कहते है दोस्ती रहेगी उसकी क़ायम...

जिसने दोस्ती को दिल से निभाया...

अब और मंज़िल पाने की हसरत नही...

किसी की याद मे मर जाने की फ़ितरत नही...

आप जैसे दोस्त जबसे मिले...

किसी और को दोस्त बनाने की ज़रूरत नही

LOVE

कहते है ईश्क की जुबा नही होती,

आंखो से झताया जाता है,

क्या हुआ जब वह दुर हो गये,

तब भी ईश्क का इजहार कीया जाता है,

आने से कहते है फुलो में बहार आयी,

क्या हुआ जाने से बागो का चमन लुट जाता है,

बहार आती है, पतझळ भी जाती है,

सिर्फ उनके खयाल से ही दिल बाग-बाग हो जाता है ।